BİR İMKÂN, BİR MÜCADELE VE DÜŞKÜNLÜK...

 Yeni doğan bir bebeği annesi ne güzel sahipleniyor. Annenin bebeğe, doğumdan önce düşkünleşmesi sağlanıyor. Bir kadının anne olabilmesi sürecinde geçen bir öykü. Güzelliğine önem veren bir insanın, başka bir insan için, bebeğim dediği biri için kilo almayı kabul etmesi. Uykusundan vazgeçmesi… 

Fedakarlıkta İmrenilen Kişi

Artık bir kadın anne olmuştur. Fedakarlıkta peygamberin imrendiği kişiye dönüşmüştür. 

O kadar düşkünlük ki bu, anneye öf bile demek yasaklanıyor. Bir insan, bir bebek geliyor dünyaya ve başıboş bırakılmıyor.  Başka şekilde de olabilirdi dünyaya gelmemiz. Nasıl olduğunu düşünsek, leyleklere yükleniyoruz. Başka bir şekilde var olabilme aklımıza gelmiyor. Yaratılmak ile alakalı bir yeteneği olmayanın aklına gelmemesi gayet doğal. Doğumun nasıl olduğunu anlamak bile zor iken, sebep sonuç ilişkisi olunca zihnimiz rahatlıyor ve onu normalleştiriyoruz. 

Böyle bir mucize veriliyor ama bebeğin oluşumu belli bir süre sonra oluyor. Neden? Neden hemen oluvermiyor? Neden bu süreyi bekliyor insanoğlu? Bu soruya bile cevap olarak “Neden olacak?” “Hemen nasıl olsun?” gibi sorular geliyor akla. Dokuz ay boyunca süren bir mücadele… Beden farklılaşıyor, kadın dönüşüyor ve süreç, insanı bir şeye hazırlıyor. Bebek hemen oluverse, belki de bir anlam ifade etmeyecek. O süre, iki tarafın da kendisine iyi geliyor. Ve doğan, zahmetli, zor ama kıymetli hale geliyor. 

Nereden Geliyor Bu Merhamet?

Nasıl ki bir sürenin ardından bir merhamet geliyorsa, doğan şeyin bir bebek olması da aynı şekilde bize verilen bir nimet. Yardıma ihtiyacı olan bebeğin sevimlilikten başka elinde bir şeyi yok. Bir anne için, sürekli uykusuz ve yorgun olmasına sebep olan bir bebeğin, ona sadece gülmesinin yetiyor olması nasıl açıklanabilirdi? Başka bir bebeğe karşı hissetmediğini kendi bebeğine hissediyor. Demek ki bu durum, onun için ödediği bedel ile ilgili olmalı değil mi?

Sadece insan değil, hayvanlarda da bunu gözlemleyebiliyoruz. Bir kedinin farklılaşması doğum öncesinden başlıyor. Hareketleri ağırlaşmaya başlıyor. Doğum anında, en iyi doğum yapılacak yeri bulana kadar arayışı bitmiyor. En korunaklı en görünmeyen yeri bulma çabası olduğunu görüyoruz. Üst düzey bir mücadele. Doğum öncesine kadar onları hep taşıyabiliyordu ama doğum sonrası onlardan ayrılıp onlara süt verebilmesi için kendi karnını doyurması lazım. Süt veriliyor bir anneye. Bir bebeğin tüm ihtiyaçlarını karşılayacak olan besin verilmiş oluyor. Bir imkân, bir mücadele ve düşkünlük… Sahnenin arkasında, korunduğunu bilerek ama mücadele etmen gereken bir durum. Dişi kedi, dışardan gelecek her müdahaleye karşı siper olacak bir anne oluyor. Çocuklarını korumada, şimdiye kadar hiç olmadığı kadar cesur, hiç olmadığı kadar net artık. Bir koruyan, bir anne ve düşkünlük… 

Bir İmkan, Bir Mücadele ve Düşkünlük...

Bir bebeğe olan düşkünlük onu anlamlı kılıyor. Yoksa anne nasıl katlanırdı bu duruma?  Düşkün olunana verilen sevimlilik. Düşkün olana verilen merhamet. Bir koruyan, bir anne ve düşkünlük…

Deneyimsel Tasarım Öğretisi Nedir?