KISMETSE OLUR...

Mert sınıfının en çalışkan öğrencilerinden, aynı zamanda da okul takımının kaptanıydı. Geçen yıl çok çalışarak, sınavdan iyi bir puan almış, bu okula yerleşmişti. Diğer taraftan da futbola karşı çok ilgili ve yetenekliydi. Fiziksel olarak tam bir defans oyuncusu özelliklerine sahipti. Amatör ligde oynuyordu ve büyük takım yetkilileri, sürekli onu izlemeye geliyorlardı. Yaptığı her işi iyi yapmaya çalışan Mert, hem okulu hem de futbolu çok seviyordu. Okulda da futboldan dolayı popüler bir çocuktu ama bir o kadar da mütevaziydi.

Bir gün Mert’i antrenörü çağırdı ve ona Fenerbahçe’nin altyapı sorumlusunun kendisini izlediğini ve onu transfer etmek istediklerini söyledi. Mert bu duruma çok sevindi ama bir taraftan da okul ne olacaktı. Bugüne kadar idare etmişti ama bu durum farklıydı. Eğer profesyonel bir futbolcu olacaksa okula yeteri kadar zaman ayıramayacaktı. Okuduğu okul o bölgenin sınavla öğrenci alan en iyi okuluydu... Doktor olmak istiyordu ama futbol oynamaktan da çok keyif alıyordu. Anne ve babası, oğullarının doktor olmasını istiyor ve onu destekliyorlardı. Mert’in annesi öğretmen, babası da doktordu.

Mert bir şeyin farkındaydı. Bir seçim yapması gerekiyordu. Eğer futbolcu olacaksa derslerini ihmal etmek zorunda kalacaktı. Bu da onun doktorluk hayallerini suya düşürecekti. Ama diğer taraftan da futbol kariyerini geliştirebilirdi. Kim bilebilir ki? Belki de ileride Real Madrid’in defans oyuncusu olabilirdi. “Büyük hayaller…” dedi kendi kendine. Anne ve babası ise onun seçimine saygı duyacaklarını söylediler. Bu kararı tek başına almalıydı ve çok kararsızdı.

 Sonunda bir karar verdi. Fenerbahçe’ de ilk günüydü. Alt yapıda birbirinden yetenekli futbolcular vardı. Mert orada da kendisini gösterdi. Antrenmanlardan sonra kalıp bir saat ekstra kondisyon çalışıyordu. Altyapı hocası ondan o kadar çok memnundu ki onu A takımına önerdi. A takımı ile antrenmanlara başladığında henüz on yedi yaşına girmemişti bile. Bu arada okul sandığı kadar da kötü gitmiyordu.

O gün kendisini çok yorgun hissediyordu ve başı dönüyordu Mert’in. Nefes almakta da sorunları vardı. Hemen babasını aradı ve kulüp doktoru nezaretinde hastaneye gittiler. Birçok tetkik yapıldı. Hastane doktoru, kulüp doktoru ve babası olmak üzere üç doktor buluştular. Çıkan sonuçlara göre Mert’e mini aritmi teşhisi konulmuştu. Yani kalbi düzensiz atıyordu ve bu durum futbol oynamasına engeldi.

Mert önceleri çok üzüldü. Belki de tüm dünyanın tanıdığı popüler bir futbolcu olacaktı. Ama kendi elinde olmayan nedenlerden dolayı, bu hayalleri suya düşmüştü. Sonra düşündü “Ben neden doktor olmak istiyordum ki?” Hatırlamaya çalıştı. İnsanlara faydalı olmak. Evet anahtar kelime buydu. Her an herkesin başına bir şeyler gelebiliyordu. Kendisi bunun en güzel örneğiydi belki de... Mert bir karar verdi. İnsanlara sağlık açısından faydalı olacaktı. Durum aleyhine gözüküyordu ama o lehine çevirmenin bir yolunu bulmuştu.  Futboldan dolayı derslerinden geri kalmıştı. Çok çalışıp, arkadaşlarına yetişmeliydi. Zaten bu istek ve azim de onda vardı.

Hastaneden çıkarken, Mert’in doktoru; “Ben de senin gibi sporcuydum ve profesyonel olacakken, doktor oldum. Hayatta bazen kontrolümüzde olmayan olaylarla karşılaşırız. Eğer sağlam bir amacın ve yeteri kadar isteğin varsa başarırsın” dedi ve hastane koridorunda ağır adımlarla gözden kayboldu.