Bu kadın başında bir örtü taşıyor..
“Nasıl bir örtü?” derseniz, bayrak dokunacak
kumaştan yapılmış.
Çünkü bayrakları, bayrak yapan değerleri
vardır. Görünce anlarsınız. Kan da görürsünüz acı da.. ve biliyor musunuz bu
kadın o değerleri gösteriyor..
Bu kadın acıyla yürüyor..
Senin, ya da incinmeyin diye size
"siz" diye hitap etmeliyim belki... Evet; sizin, benim, onların bir
yakını değil. Bu yüzden acısı uzaklardaymışçasına, yankılı gelebilir.
Uzakta, uzaklarda kalmış.. İyi ama bu dünyada uzak kalan, bize ne zaman yakın olur ki? Peki o zaman hangi cennet yolunda yarışabiliriz?.. O vakit de, o bizden uzakta kalmak istemez mi?.. “Unuttunuz ya..” derse “hadi yine unutun beni..”
Bu kadın ağlıyor..
Hem de çok içten ağlıyor.. Ben de çocukken
çaresiz kaldığımda böyle ağlardım.. Hepimiz gibi.. Büyüdüm ama ağlamayı
bırakamadım.. Ama çaresizlikten mi?.. Onun ağladığını görünce, sanki kendi
halimden ötürü ağlamaklara döndü benimki.. Kendi halime, kendimize ağlıyorum
daha çok.. Siz de ağlar mısınız şu sıralar peki? Mesela hangi geçerli
sebepten?..
Bukadının canı, harbi acıyor..
Sahici bir acı bu.. Benim de acılarım var.
Kaçtığım savaşların yaraları sızladığından belki.. Bu kadının acısıysa
kaçmadıklarından, kaçamadıklarından.. O yüzden de daha gerçek.. Ama sızısı kimi
kalplere yabancı.. Ya da incinmeyin diye kalbime mi demeliyim?
Bu kadın bir eşikten geçiyor.
Oranın sonrasına, birçoklarının geçemeyeceği
bir eşik. Geçmek isteseler yanacakları bir eşikten geçiyor. Ona “gel” diyen bir
sese kulak vermiş belli ki.. Duyamadıysak,başka seslere kulak vermemizden.
Duyurmadıysak..
Bu kadın öyle geçip gidiyor..
Uzaklardan geçerek kalbimize ulaşıyor.
Kalbimizden geçerek gözümüze, sonra gözümüzün baktığı ufka.. Belki göğsü
daraldıkça baktığı göğe, göklere doğru.. Ailesinin ve atalarının geçtiği
yollardan geçerek.. Arkasından bakarken diyorum ki; nereye bu yolculuk? yolculuğumuz...
Öyle içimizden geçip gidiyor..
İçimiz, içimizden geçerken..
#gazze #filistin #soykırım #cezayir #tunus #cidde #pakistan #turkiye #mescidiaksa #yemen #turkey #israel #l #tehran#kudus
Nereye bu gidiş ey insan. Her insan bir yolculuk halinde kimi Rabbine kimi arzularına. Bu kadının çaresiz yürüyüşü içimizi dağlıyor. Yada bizim sessiz kalışımız yüreğimizi dağlayan.
YanıtlaSilBirisi bir gün dedi ki;
YanıtlaSilZulme engellemek isteyen yapamadı...
Yapabilen ise, engellemek istemedi...
Gerçekleri bilen konuşmadı...
Konuşan ise bilemedi...
Ve böylece dünya masumlar için yaşanmaz oldu...
ALLAH iyilerle beraberdir. Perdenin önünde gördüklerimizle pedenin arkasında işler farklı dönüyor.
YanıtlaSilHassas irdeleme, adaletli bakış açısı çok önemli. Bir müslüman acı çekerken bu kadar rahatta olmak. İnsan bunun üzerine düşünmeli.
YanıtlaSilElinize sağlık ne kadar da doğru, öyle içimizden geçip gidiyor, içimiz içimizden geçerken
YanıtlaSilNe diyebilirim ki...
YanıtlaSilDuymak isteyen duydu...
Görmek isteyen gördü...
Artık zalimlerle bizim aramız hiç kesişmeyecek şekilde ayrılsın inşAllah, Allah hakkımızda hükmü verene kadar...
Nelere şahit oluyoruz? Nasıl şahit oluyoruz? Tepkilerimizin Hakk’a uyumlu olması duasıyla.
YanıtlaSilOnlar adına üzülmeyeler payına kendi adlarına üzülmek düşüyor..
YanıtlaSilİyilik iyilerindir...
YanıtlaSilBu kadın ilelebet bir ödül kazandı da biz ne kazandık bilmiyorum...
YanıtlaSilBu acıyı da hissedemiyorsak, bize çoktan yazık oldu...
YanıtlaSilBu yolculuk, hem içimize hem de ötelere doğru...
YanıtlaSilBaşkasının acısını hissedebiliyorsan insansın…..
YanıtlaSilyaşananların acısını kalbim eksiltmeye başladığında daha çok acı çekmeye başlıyorum. hissizliğimim beni helak etmesinden korkuyorum...
YanıtlaSilBu resme bakıp geçiyorsan ne anlamı var hayatın. Hiç bir şey hissetmiyorsan, insanlık adına ne söyleyebilirsin. İnsanlıktan nasıl bahsedebilirsin. En azından haksızlığa karşı içinde öfke olması gerekmez mi?
YanıtlaSilİlk gününden bu yana hiçbir şey aynı olmamalıydı...
YanıtlaSilBu kadın gibi niceleri büyük acılar yaşıyorlar. Rabbim hepsinin yardımcısı olsun. Yolumuz bir, en sonunda Rabbimize varacağımız bu yolculukta Rabbim kendisinin razı olacağı kullardan eylesin bizi.
YanıtlaSilO kadar çok kendi derdimize düştük ki. Etrafımızı çepeçevre somutluklarla doldurduk. Bu kadar vazgeçilmez şeyler oluşturduk. Bunların hangi birinden kafamızı kaldırıp başkasının acısını dusunebilecegiz ki
YanıtlaSilGunumuz insani nereden bilecek gercekten caresiz kalmanin ne demek oldugunuz, boyle imkanlar icindeyken…
YanıtlaSilUmarız ki o kadınla aynı yolun yolcusuyuzdur
YanıtlaSilBütün dünya üç maymunu oynuyor...
YanıtlaSilGözler kör... Dil sessiz... Olmuş.. Mazlumlar yanlız.. Ama tek değil...
Artık kimsenin duymadım görmedim deme şansı yok.. ALLAH herkesi şahit kıldı..
YanıtlaSilVe bu şahitlik bizde bir hareket oluşturdu, Bu hareket taraf belli etti. Çok yanıldılar sandıki sessiz kalırsam birşey olmaz yok yok. Herkes tarafını belli etti. Hareketin olduğu yerde durağanlık terse hareketti ama yine hiç düşünmedi insan..
SilAci da bir sinavsa eger finale giden yolda...
YanıtlaSilKaleminize sağlık gözü yaşlı bitirdim okumayı… RABBİM katından yardımcı bir kuvvet gönder kardeşlerimize🤲🤲
YanıtlaSilHaksız yere öldürülen o çocuğa "senin suçun neydi de, seni öldürdüler" diye sorulacağı gün, tanrının öfkesini tahmin edemiyorum..
YanıtlaSilAcılarına rağmen bu hayatta arayış içerisinde olmak ve her durumda Rabbine sığınmak ve her daim Rabbine şükretmek işte insanın gelebileceği en yüksek mertebelerden olsa gerek
YanıtlaSilBu yazı , bu kadın tekrar düşünmemize sebep oldu... tekrar utandık neler için ağladığımızdan... bunca imkanımız olmasına rağmen şükrümüzün sayısından tekrar utandık... Aramızdan binlerce km var ve gördüğümüz bir video olmasına rağmen bizimde burnumuzun direğini sızlattı çünkü o kadar samimi o kadar da yakındı... Umarım bu yazınız herkese ulaşır ve hala vakit varken farkındalık kazanırız ve doğru yerde doğru şeyler için dert edinebilmeyi , üzülebilmeyi öğreniriz....
YanıtlaSilBaşkalarına ulaşır mı bilinmez, ama doğru yönde emek harcayan herkes için RABbi katında olumlu yönde bir delili olmuş olacak
SilGören göz için bir resim, işiten için bir cümle yeterdi ama ne görmek istedik ne de duymak. Hepimiz şahit koltuğuna oturtulduk, sonrası mı? Hangi koltuğa geçeceğimiz bizim elimizde...
YanıtlaSilÖyle bir dönem ki, doğru yada yanlış tepkiyi samimi verenin karşılığını er yada geç layıkı ile alacağı bir dönem, safların ayrışmasının net kılındığı dönemin başlangıcı... Yine de insanların çoğu hüsranda...
YanıtlaSilBu kadar imkanlar içindeyken, çaresiz kalmanın ne demek olduğunu unutuyoruz maalesef. Samimi bir yazı emeğinize sağlık.
YanıtlaSilGalip olan Allah'tır. Bir insanın tarafı ya ona karşı ya da ona uyumlu olabilir. Onunla olan zaten kazanmıştır.
YanıtlaSilÇoğunluk ise bundan gafil, Rabbim doğru tepki vermeyi bize nasip et.
SilGerçeğe kalbi sızlamayanın sahtede kalp sızısı çok oluyor. Öyle çok ki, gerçeğe hiç bakamayacak kadar..
YanıtlaSilO kadının acısını hissedemem, kalbim o kadar,katılaşmışki ne yumuşatır bilmiyorum.bildigim bir şey var.eğer bir gün böyle bir duruma düşersem,kimsede yardım etmeyecek.zaten yardımda tek yerden yapılıyor.ötelerden. mesele ben şimdi ne yapıyorum. o zaman geldiğindede ne yapacağım (geçmişte,şimdiki zamanda,gelecekte)
YanıtlaSilhakikat gelip geçiyor. ve onun içinde barındırdığı öyküleri de. geçip gitmekte olan en üzülesi olanlar; acılar, savaşlar, yakarışlar mı yoksa sessizlik ve duyarsızlıklar mı?
YanıtlaSiloysa ki bir yandan da geçip giden sessizliğimiz, tepkisizliğimiz ve henüz imkanlarımızı tam anlamıyla seferber edemeyişimizdi...
YanıtlaSilEsas sınavda olan bu aciyı cekenler yada onlara yaşatanlar değil de sanki geride kalan durumu izleyen bizler gibiyiz
YanıtlaSilİnsan bu hayatta ne gereksiz şeyleri dert ediyormuş, ne de önemli şeyleri görmezden gelip kendine olumsuz yönde delil oluşturuyormuş, yazık olacak insana.. yazı için teşekkürler
YanıtlaSil