SEVGİNİN KIYMETİ AYARINDADIR

    Said, vitrindeki pırlantaları temizlerken bir yüzük elinde kaldı bir süre inceledi ve farkında olmadan geçmişe, ustası Cem’in dükkânında geçen ilk yıllarına döndü.

    O gün Cem Usta, altın işleme tezgâhının başında bir bilezikle uğraşıyordu. Said ise sabırsızlıkla ustasının hareketlerini izliyordu.

“Usta, şu saf altını işlemek daha zor değil mi?” 

diye sordu. Cem Usta, elindeki bileziği bırakıp Said’e döndü. Gözlerinin içinde derin bir bilgelik vardı.

“Elbette zor,” dedi. 

“Ama sadece zorluğuyla kalmaz, aynı zamanda zayıftır da. Saf altın kıymetlidir, evet. Ama yumuşak olduğu için deforme olur, şekil tutmaz. İşte bu yüzden biraz gümüş, biraz bakır ekleriz. Onları doğru miktarda karıştırmazsan ya altının değerini kaybedersin ya da dayanıklılığını. Bu işin sırrı denge Said.”

    Said merakla sordu;

“Ama saf altın daha değerli değil mi? Niye onu değiştirelim ki?”

    Cem Usta hafifçe gülümsedi. 

“Altını saf hâliyle bırakabilirsin ama o zaman bir takıya dönüşmez. İşlenemez, hayatın içine katılamaz. 

    Bu ders o gün Said’in aklına kazınmıştı. Ancak yıllar sonra, birgün kardeşi Betül’ün dükkâna gelip sıkıntılarını anlattığında, bu sözlerin gerçek anlamını daha iyi anladı.

     Betül, kahvesini masaya koyup içini dökmeye başladı.

“Abi, elimden geleni yapıyorum. Sürekli eşime destek olmaya, her şeyi yoluna koymaya çalışıyorum. Ama ne kadar uğraşırsam sanki daha çok uzaklaşıyor. Belki daha fazla çabalarsam düzelir diye düşünüyorum.”

    Said, kardeşinin söylediklerini sessizce dinledi. Sonra eline bir yüzük aldı, parmağının ucunda döndürerek dikkatlice inceledi ve konuşmaya başladı.

“Betül, Cem Usta bana bir ders vermişti yıllar önce. Altın çok saf olduğunda dayanıklı olmaz. Değerli olsa da işlenemez, şekil veremezsin. Onu daha güçlü yapmak için başka metallerle karıştırırız. Ama karışımın fazlası da azı kadar tehlikelidir. Hayatta da, ilişkilerde de bu böyledir. Fazla çaba, fazla ilgi, fazla kontrol… Bir noktadan sonra karşı taraf için bir yük hâline gelir. İşin sırrı ayarını bulmakta.”

    Betül, abisine şaşkınlıkla baktı.

“Ama iyi niyetle yapıyorum. Daha az ilgilenmek yanlış olmaz mı?”

    Said gülümsedi.

“Bu yüzüğe bak. Montürü fazla sıkı olursa taşı zedeler. Fazla gevşek olursa düşer. En kıymetli taş bile eğer doğru bir şekilde korunmazsa zarar görür. Bazen daha az müdahale etmek en doğrusudur. Karşı tarafa nefes alacak, kendi çözümünü bulacak alan tanımalısın. Cem Usta’nın dediği gibi, fazlası da azı kadar zararlıdır.”

   O gün Betül, eşine daha fazla çaba göstermek yerine bir adım geri çekilmeye, biraz sabretmeye karar verdi. Zamanla fark etti ki bu değişiklik sadece eşinin değil, kendisinin de daha rahat nefes almasını sağlamıştı. Aralarındaki bağ, eskisinden daha sağlam ve dengeli bir hâle geldi.

   Said vitrindeki yüzüğü yerine koyarken ustasının sözlerini bir kez daha düşündü.

  Altının kıymeti saflığında değil, işlenebilirliğindedir. İnsan ilişkilerinin kıymeti de sadece sevgide değil, o sevginin doğru dengede verilip alınmasında saklıdır.

 Tıpkı kuyumculukta olduğu gibi ilişkilerde de aşırılıktan kaçınmak gerekir. Fazla ilgi de ilgisizlik kadar tehlikelidir. İnsanın çabası yerinde olmalı, sevgi de tıpkı altın gibi ayarında kalmalıdır. Çünkü her şeyin kıymeti, ayarını doğru tutturmakla ortaya çıkar.