YAŞAMAK MI? YOK OLMAK MI?

Ormancı Rıza memleketinden, çok uzaklardan getirilip dikilmişti küçük fidanı. Bu topraklara yabancıydı, ne havasını tanıyordu ne de suyunu buraların küçük fidan. Günler geçtikçe yaprakları solmaya, kökleri gerekli besini toparlayamamaya başladı. Etrafındaki yörenin ağaçları gür, canlı ve meyve doluydu. Çünkü onlar o toprağın, o iklimin çocuklarıydı. Rüzgârı bilir, güneşi tanır, yağmurla konuşurlardı adeta. Kendini bir türlü oraya ait hissetmiyor, suyunu, alıştığı yumuşacık toprağı ve lezzetli mineralleri arıyordu ormancının  fidanı.

Anlamsız bir inadı, direnci vardı farklı olana karşı. Kendi doğasından vazgeçmemekte ısrarcıydı. Alıştığı gibi su istedi, tanıdığı gibi güneş. Ama burası onun geldiği yer değildi. Ve sonunda, kökleri çatladı, yaprakları döküldü, sessizce kurudu gitti.

Ormancı Rıza üzüldü ama oda vazgeçmedi ve aynı türden başka bir fidan daha getirtti. Eski fidanın yerine yerleştirdi yenisini ve takip etmeye başladı onu da. Bu farklıydı, önce toprağı kokladı, güneşi izledi, rüzgârla arkadaş oldu. Kendi özünü kaybetmeden bulunduğu yere kulak verdi. Zamanla yeni alışkanlıklar geliştirdi, köklerini derinlere saldı, çevresindekilerle birlikte büyümeye başladı. İlkbahar geldiğinde, o ağaç olma yolunda artık ormanın doğal bir parçasıydı. Gövdesi diri, dalları güçlüydü. Üstelik sadece kendiyle sınırlı kalmadı; çevresine serinlik verdi, meyvesiyle hayvanları doyurdu, gölgesiyle toprağı korudu. Çünkü artık sadece hayatta kalmakla yetinmiyordu, yaşamın ta kendisi olmuştu.

Ormancı Osman, sonradan getirttiği fidanın bulunduğu ortama uyumlandığında var olabildiğini görebilmişti. Tıpkı insanlar gibi diye geçirdi içinden. Uyum sağlayamadığı yerde zorlanıp, tükenip, silinip gitmiyor muydu  insanda? Bulunduğu ortamı anlayan, kendini yeniden şekillendirebilen insan; sadece var olmaz, aynı zamanda gelişip, büyür ve başkalarına da fayda sağlar.

Uyum sağlamak, teslim olmak değil; bulunduğun zemini tanımak, kendi doğanı kaybetmeden çevrenle bağ kurmaktır. Uyum demek esnek olmak, öğrenmek, gelişmek demektir. Bazen bir şehir değiştiririz, bazen bir ülke, bir kültür, bir iş yeri ya da bir yaşam tarzı… Her değişim bir sınavdır aslında. Hayat bu soruyu tekrar tekrar karşımıza çıkarır:

“Uyumlanıp devam mı edeceksin, yoksa yok mu olacaksın?” Uyumlanabilmek için bulunduğum ortamı anlamam gerekir. Kimlerle ilişki kurup kimlerden uzak duracağıma daha iyi karar vermem gerekir.