FİNALİ İYİ BİTİRMEK
Her başlangıcın bir sonu vardır.
Cem sabah yatağından fırlarcasına kalktı. “Çok işim var… Bugün okulumuzun son günü. Diplomalarımızı alacağız, hocalarımızla vedalaşacağız diploma törenimiz var. Bunlar için bütün gün hazırlık yapmam lazım ve gerçekten geç kaldım. Aslında dün akşam, sabahleyin çok işim olduğunu biliyordum ama arkadaşlarla biraz takıldık, eve biraz geç geldim, sabah da geç kaldım. İşte bir şey nasıl başlıyorsa öyle de devam ediyor. Okul hayatım da böyle başlamıştı yani üniversiteye ilk girdiğim yıl gene böyle hazır olmadan başlamıştı. Üniversiteye sıkı hazırlanmış, üniversite sınavında yüksek puan almış ve Hacettepe tıp fakültesi kazanmıştım. Bunun verdiği mutlulukla yine akşamleyin arkadaşlarla kutlama yapmıştık. Bundan dolayı gece iyi uyuyamamıştım, iyi uyuyamadığım için sabahleyin vaktinde kalkamamış ve üniversitenin ilk günü okula geç kalmıştım. Geç kaldığım gibi, iyi dinlenemediğim için de uyurgezer gibi ortalarda dolanmıştım. Bunun üzerinden neredeyse 6 yıl geçmiş yine aynı sorunla karşı karşıyayım.”
Cem hazırlığını yapar yapmaz dışarıya fırladı. Okuldaki kıyafeti hazır değildi. Hocalarına son gün için hediye almak istiyordu, arkadaşlarıyla vedalaşmak istiyordu. Bunların hepsini halledecek pek vakti yoktu. Aslında Cem yapacağı işlerden kaçan ya da erteleyen bir tip değildi. Ancak kıvamla ilgili bir problem vardı. O anda ne yapıyorsa o işe dalıyordu. Ders çalışıyorsa derse dalıyor, uzun bir zaman o dersin başından kalkamıyor, dolayısıyla da diğer yapacağı işler erteleniyor, geç kalmaları da genel anlamda bu sebeplerden oluşuyordu.
Cem, bugün koştururken geçmişteki bir yerlere yetişme konusundaki benzerlikleri görünce bir an duraksadı. Bu günlerde, benzer davranışlar gösterdiği halde farklı sonuçlar beklediğinin farkına vardı. Bu da iyi giden bir işin, hayatın iyi bitirilmemesine sebebiyet vermekteydi.
Problem neredeyse aslında çözüm de hemen yanı başındadır.
Yani hayatında yapması gereken farklı farklı işlerin olduğunu ve bir işiyle fazla ilgilendiğinde diğer işiyle daha az ilgilendiğini gördü.
Aslında hayatın bazı dönemleri bu şekilde olabilir. Bazen bir konuyla daha fazla ilgilenebiliriz, o yapacağımız şeyin temelini oluşturmak için o konuyla daha fazla ilgilenme halimiz olur. Ancak bir süre sonra kıvamı tutturmak, dengeye gelebilmek gerekir. Aksi halde bir konuda çok iyi oluruz ama diğer alanlarda zayıf kalırız.
Cem de okulun son gününde kendisiyle ilgili son dersini idrak edebilmişti. Geç kalmasına rağmen telaşını bir kenara atıp son aldığı dersin verdiği tatmin duygusuyla okulunun yolunu tuttu.
En çok başlangıçlara dikkat ederdik, Meğer mesele nasıl bitirdiğimizle ilgiliymiş.
YanıtlaSilCem, hayatımız ne kadar benziyor :)
YanıtlaSilİnsan kıvamı kaçırdığı konularda zorluk çekiyor, optimum seviye bizi dengede tutan bir seviye onu yakalamak insanı huzura götürüyor.
YanıtlaSilBir dönem bişeye çok yoğun laşılabilir ama genelinde bir kıvam üzere yaşamak gerek
YanıtlaSil