MUTLULUK GİRDABI

 

Ali çok istediği üniversite için çok çalışıp kazanmıştı. Artık üniversite yıllarının da sonuna gelmek istiyordu. Onca zaman erken kalkmaları, arabasının olmaması ve kısıtlı harçlığından dolayı istediği birçok şeye ulaşamaması hepten canını sıkmıştı. Bir de devamlı sosyal medyadan gördüğü eğlence ortamları, tatil videoları ve çok lüks yaşamlar hayallerinin bir parçası olmaya başlamıştı. Canını sıkan her şeyden onu kurtaracak ve mutluluğu getirecek olan her şeyin sosyal medyadaki yaşam olduğunu düşünüyordu. Bu yüzden mezun olup çok para kazanmalıydı ve birikimlerini oralarda harcamalıydı. Çektiği sıkıntıların iş hayatına başlayıp para kazanmasıyla son bulacağına inanıyordu. Çünkü sosyal medyada veya dizilerdekiler gününün çok az bir bölümünü işe ayırıyor, karşılaştığı problemleri zahmetsizce çözebiliyor hatta her daim çok yakışıklı çok güzel ve maddi durumları çok iyi oluyordu. 

Peki hayattaki mutluluğu böyle sağlayacağını düşünen biri, 

beklentisini doğru yere koymuş oluyor mu? 

Ya da hayata karşı beklentisi bu kadar yüksek olan birinin, kendinden de beklentisi bu kadar yüksek olacak mıydı? Maalesef... İşte Ali’nin beklentisi de sosyal medyada ona gösterilen hayat üzerineydi. O hayatın insanlarından biri olacağını düşünüyordu. Böylelikle ömür boyu mutlu olabileceğini düşünüyordu. Bu sebepten kendiyle ilgilenmesi gereken yerlerde başkalarının hayatlarıyla ilgilenir oldu ve sadece sonuçlara odaklandı. Sonuçlara ulaştıran sebepleri göremez oldu. Beklentisi o kadar yukarılardaydı ki, anı yaşayamıyor olmuştu. Arkadaşlarıyla içtiği çay, yedikleri yemek, ihtiyacına yönelik tüm harcamaları ve diğer aktiviteleri onların yanında çok küçük ve heyecansız kalıyordu. Artık daha fazlasını istiyordu. Çünkü kıyasları yanlış yapar olmuştu.

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki, bedelini ödemediğin hiçbir şey sende kalmaz. Bir süre sonra gider. Mutluluk ise imkanların fazlalığında değildir. Sonuçlara beklenti koymadığında ve kıvamında elde ettiğimiz imkanlardadır. Ya da bizi daha iyi imkanlara vardıracak kaybedişlerdir. 

            Her kazanç, kazanç olmadığı gibi Her kaybediş de kaybetmek anlamına gelmez. 

                   Bazen güzel kaybetmeyi bilmek, ilerdeki büyük kazançların kapısını aralar.

Ali artık mezun olmuştu ve isteği bir firmanın istediği bir departmanında da işe başlamıştı. Hatta birkaç sene geçmişti ve hala tam olarak istediği paraları kazanamıyordu. Bu durum da ona istediği hayatı tam olarak sunamıyordu. O beklentisini kurduğu hayatın hem masrafı çoktu hem de tükettikçe doyurmayan bir yanı vardı. O hayata ulaşmak için krediler çekmeye başladı. Her tatilden sonra yeni tatili planlar ve uygulardı. Durmak bilmezdi bunun için de çokça alışveriş gerekirdi. Bu alışveriş için de çokça borçlanma gerekti. Hatta daha sonraları bankalar ona kredi vermez olmuştu. Kendi istekleri ve harcamaları artık çevresine bile yük olmaya başlamıştı. Kolay şekilde para kazanmak ister olmuştu. Bu durum hayatının diğer alanlarına da sirayet etti. Problemlerini çözemeyip onları devam ettiren biri olmuştu. İşte Ali’nin istediği hayat beklediği şekilde onu mutlu etmemişti. 

Mutlu olmak için hayattan beklentimizi düşürmeliyiz. Bu da kendimize karşı olan beklentimizi artırmakla olur. Çünkü beklentimizin altında karşılaşacağımız her sonuç bizleri daha da mutsuz edecektir. Sosyal medyadaki yaşantıları kendimize kıyas yapmanın beklentimizi arttırması ve sonuçta bizi mutsuz edecek sonuçlara götürmesi gibi. 

Mutlu günleriniz olsun..