KUTUP YILDIZI

Herhangi bir mevsimde, gecenin herhangi bir saatinde, gökyüzünü izleyecek olursak bütün yıldızların yavaş yavaş yer değiştirdiğini fark ederiz. Ancak bunlardan bir tanesi  hiç yerini terk etmez oda Kutup yıldızı. Bu yıldıza ne zaman bakarsak bakalım sanki gökyüzünde çakılmış gibi aynı yerinde durur ve daima kuzey yönünü gösterir. 

Peki,  bunu hiç daha önce düşündük mü? Bu yıldız neden sabit ve nasıl oluyor da hep kuzey yönünü gösterebiliyor? 

Kutup yıldızı en parlak yıldız olmamasına karşılık gökyüzünde kolaylıkla bulunabiliyor. Nasıl mı? Bunun için çok pratik ve her zaman işe yarayan bir yöntem var. Gökyüzüne baktığımızda en kolay ve en hızlı biçimde tanıyabileceğimiz takımyıldızı, Büyükayı takımyıldızıdır. Bu takımyıldız halk arasında Büyükcezve olarak bilinir ve gökyüzünde devasa bir kepçeyi andırır. Bu kepçeyi gördükten sonra yapmamız gereken kepçenin en uç kısmındaki iki yıldıza odaklanmaktır. Bu iki yıldızın arasındaki mesafeyi bir birim olarak kabul ederiz ve kepçenin en ucundaki yıldızın baktığı doğrultuda beş birim ilerlediğimizde bizi Kutup yıldızı karşılar.  

Ahmet Bey, kızı Pelin’in ders yaparken dinlediği videolarda anlatılan bu bilgileri duyduğunda, çoktan hayallerin içine dalmıştı bile. Uçsuz bucaksız bir okyanusun ortasında kaldığını hayal ederek yönünü bulmaya çalışıyordu. 

Tam da işlerin sarpa sardığı bir dönemdeydi ve kendi okyanusunda güneş karşıdan geliyor ve gözlerini kamaştırıyordu. İnsanın doğru yönü bulması için bazı işaretler olması gerekmez mi, diye kendi kendine sordu. Bu soruyla beraber sanki beyninde,  koca bir saat kulesindeki çarklar gibi dişliler hareket etmeye başladı. Sanki eski kurmalı çalar saatler gibi kurmuştu birileri bu soruyla beraber zihnini. Belki de uzun süredir yapmadığı ya da yapamadığı bir şeyi yapmaya başlamıştı Ahmet Bey.  Düşünmüştü…

Hayatın onca koşuşturmacasının içinden bir anda olsa sıyrılıp düşünebilmişti. Demek ki bazen göz kamaştıran süreçlere daha mesafeli olmak lazım, insanın sağlıklı  ve doğru kararlar alabilmesi için bazen güneşe sırtını dönmesi lazım ki çok ısınmadan, heyecanlanıp, hararetlenmeden, soğukkanlı bir biçimde süreci yönetebilsin, işaretleri okuyabilsin dedi, kendi kendine.  Aslında belliydi işlerin bir anda hızlanmasından, diye devam etti iç sesiyle konuşmaya Ahmet bey. Ekonomi hiç iyiye gitmiyordu, rakiplerinin işleri bu kadar daralmışken nasıl olmuştu da o, bu kadar sipariş alabilmişti kısa bir süre içerisinde. Hiç şüphelenmemiş, kerameti kendinden bilmiş ve ön görememişti sürecin sonrasını. İşler artınca da yatırım yapmak durumunda hissetmişti kendini. 

‘’Nasıl da göremedim, diğer firmaların küçülmeye gittiğini’’ dedi ve bir ‘’ah’’ çekti. 

İşler birden kesilmiş ve yaptığı yatırımların ödemeleri yaklaşmaya başlamıştı ve aynı hatayı bir daha yapmak istemiyordu. Kızı Pelin’in ders videosu aslında iyi bir işaret olmuştu düşündüğünde Ahmet Bey’e ve bu bir tesadüf olamaz dedi yine kendi kendine. Bazen yıldızları görmek için güneşin batmasını beklemek lazım dedi

Kutup yıldızını düşündü ve işaretleri okumaya çalıştı. ‘’Bu şekilde devam ederse, giderler üst üste binecek ve bir de yaklaşan ödemeler geldiğinde iş iyice sarpa saracaktı.’’ Artık problemi daha net görebiliyor ve zihni de çözüm üretme noktasında çok hızlı çalışıyordu.

Evet hayat içerisinde bazen öyle göz kamaştırıcı, heyecan verici süreçlerle karşılaşabiliyoruz ki öncesindeki işaretleri göz ardı edebiliyouz. Yanlışa çabucak düşebiliyoruz. Bu işaretleri sağlıklı bir biçimde okuyabilmek de yine açık ve farkındalığı yüksek bir bilinçle oluyor. Kutup yıldızını seçebilmek için önce güneşin batmasını beklemek, sonrasında da ona giden yoldaki diğer küçük işaretleri, yıldızları takip etmek gerekiyor aslında.