GAZZE YAZI DİZİSİ: 2- HİÇ OLMAZSA YÖNÜMÜZ BELLİ OLSUN

Ahmet, her sabah güneşin ilk ışıkları penceresine vurmadan uyanırdı. Her çocuk gibi hızlıca az da olsa kahvaltısını zorla yer ve yola koyulurdu. Okulda 2. senesiydi ve yaz tatilinden sonra uzun seneler nasıl geçip okulun bitireceğini düşünüyordu. 7 Ekim 2023 tarihinden sonra hayatının bambaşka bir şekle dönüşeceğini tahmin dahi edemezdi. Birkaç hafta içinde ağırlaşan bombardımanlar sonrasında gece duyduğu patlama sesleri, uçakların çıkardığı kulakları sağır eden gürültüleri, çocukların ve bebeklerin korkudan bağırışları, yıkılan binaların altında kalan kişilerin yardım çığlıkları sadece başlangıçtı. Güvenli hissettikleri yuvaları bir anda kendilerine mezar olmaya başlamıştı. Her gün yeniden güneş doğarken güneşin ilk ışıklarını görebilen insanların bazıları hayatta oldukları için şükrediyor bazıları ise sıranın ne zaman kendilerine geleceğini merak ediyordu.

Filistin’e tüm girişler kapatılmış, elektrikler kesilmiş ve herkes elinde kalan erzaklar ile idare etmeye çalışıyordu. İlginçtir ki kimse Batılı devletlerde kriz anlarında oluşan yağmalama gibi durumlar hiç yaşanmadı. Gazze halkı tüm zorluklara rağmen birbirine kenetlenip ellerinde olan ne varsa diğer kişilerle paylaşmaya devam ettiler. Bir süre sonra tüm savaş suçları işlenmesine rağmen kendilerini medeni olarak gören ülkelerin yöneticileri bu tabloyu görmezden geldiler. Hastaneler bombalandı, çocuklar, bebekler, kadınlar öldürüldü. Ülkelerde ki bireysel çabaları ile destek veren vicdan sahibi, akıl sahibi az sayıda topluluklar hariç bir tepki oluşmuyordu. Müslüman olduğunu iddia eden ülkelerin tutumları maalesef sınıfta kaldı. Açlık ve susuzlukla mücadele eden insanlara yardım kutuları dahi uçaklardan bozuk paraşütlerle ya da paraşütsüz atılarak insanları öldürecek şekilde hedeflere ulaştırıldı.

Gazze'ye Cuma günü havadan insani yardım ulaştırılırken en az beş kişinin öldüğü, 10 kişinin yaralandığı aktarıldı. 09.03.2024

Bir tarafta küresel şirketler ürettikleri ürünlerden elde ettikleri gelirler ile açık şekilde bu katliamı desteklediğini peşi sıra açıklamaya devam ederken Müslüman ülkelerde belirli kitle dışında boykotlar karşılık dahi bulamıyordu. 

Neden insan gerçekleri görmek ve düşünmek istemez? Güneş gerçekten yakın zaman sonra doğudan değil de batıdan mı doğacak?

Hayatta hiçbir şey bir anda olamayacağı gibi bir anda da bozulup/düzelemez. Son yıllarda o kadar çok istekleri dışında bir şey düşünmekte zorlanan, tüketim hastalığına yakalanmış, kıyas edip o isteklerine hızla ulaşma çabalarını körükleyen, bencilleşen, izledikleri tv programları, diziler, sosyal medya içerikleri ile dünyevi ve bencil yaşamlar gittikçe iliklerine kadar işlediğini göremediler. Etraflarında, çok yakınlarında yaşanan insanlık dramına, katliamlara bu kadar cılız tepkiler vermeleri gerçekleri özünde olduğu gibi görme hakkedişlerinin olmamasından kaynaklanmıştı. 

En saf bir bilinç ile vazgeçemedikleri dünyada en bilinen kahve, gazlı içecek (starbucks,cola…) firmaları ile yaptıkları alışveriş sonrasında kazançların bir kısmı tüfek, mermi, bomba, füze olarak kampta yaşam mücadelesi veren çadırların üzerlerine, hastanelerin yıkımına neden olan ağır tesirli ölüm makinalarına dönüştüğünü bilebilirlerdi. Bu konforlarından ödün vermek istemeyen insanların bile bu davranışı devam ettirebilmeleri için vicdanlarını rahatlatacak veya susturacak bir çözüm bulmaları gerekiyordu. O çözüm ise kısa sürede dilden dile dolaşır hale geldi;

“Aman Abi benim bir bardak içtiğim içecekten kazanacakları paradan ne olacak, bir kurşun bile alınmaz o para ile…”

“Etrafımız boykot ürünlerle sarıldı, marketlerde en çok o ürünler kullanılıyor, o ürünleri almazsak başka alacak alternatif mi kaldı, varsa da kalitesiz kullanılmıyor…”

“Hadi bu üründe alternatif buldun diğer ürünlerde nasıl bulacaksın çok zor boykot yapmak…”

O ana kadar küçücük çocukların kendinden küçük kardeşlerine annelik, babalık yapar hale gelebileceklerini kimse ön görememişti. Vicdanlarını susturan, rahatlığından ödün vermeyen, katliamı destekleyen firmalara tepki göstermemek aslında çok daha önceden başlamıştı. İnsanlar yavaş yavaş bozuldular ve yavaş yavaş tepki gösteremez hale geldiler. Artık hayatta kalan büyükler hiç tanımadıkları öksüz ve yetim kalan çocukların bir anda yeni aileleri olur hale gelmişlerdi. Küçücük ayaklar çıplak halde yıkık binaların arasından geçerek zorunlu tutulan kamplara yürürken ayaklarının altı parçalanıyordu. Dünyanın büyük çoğunluğu 3 maymunu (Görmedim-Duymadım-Konuşmadım) ı oynamaya devam etti. Sağduyulu, vicdan ve akıl sahibi insanlar hariç.

Nemrut azgınlığının önünde bir engel olarak gördüğü Hz. İbrahim’i (ki üç semavi dinin ortak atası ve peygamberidir) ateşe atarak cezalandırmak ister. Meydanın ortasına dev bir ateş yaktırır. Ateşi gören canlıların tümü etrafa kaçışır; ancak bir karınca müstesna. Ağzında bir damla su ile bir karınca devasa ateşe doğru telaşla koşturur. Onu gören bir başka karınca “Nereye böyle telaşla?” diye sorar. Karınca “Duymadın mı Hazreti İbrahim’i ateşe atacakmış Nemrut!..” deyince. Diğer karınca alaycı bir ifadeyle, “Ateşi görmedin herhâlde; kocaman bir ateş. Kaçmaktan başka çare yok. Ağzındaki bu bir damla su ile mi o ateşi söndüreceksin?” der. Bizim karınca, “Hiç olmazsa yönümüzü belli olsun.” diye karşılık verir. Küçük bir adım demeden hemen adım atıp yola çıkmamız gerekiyor. Azı küçümsemeyelim, elimizden ilk etapta nasıl bir destek vermek gerekiyorsa ona göre ufak ufak adımlarla ilerleyelim. Yeter ki yönümüzü çevirip doğru hedefler için mücadelemizi verelim. Daha güzel bir yaşam için doğru davranışlar sergilememiz ve bunu toplumlara yaymamız bütün insanların sorumluluğunda.

Zamanı gelince bugüne kadar gerçekleşen adalet tekrar yerini bulacaktır. Tarih boyunca hep böyle olduğu gibi bundan sonra da olmaya devam edecek, sadece bizim beklediğimiz anda gerçekleşmeyebilir. İnsanlar bölük bölük yeniden saflarını belli etmeye başladılar. Kimi ateşten kaçarak, kimi ateşe koşarak. Kimi ateşe karşı duramasa da ateşin sönmesi için uzaktan destek olarak, kimi de bu ateşe ne yapsak sönmez diyerek hiç uğraşmayarak. Bu hayatta kimi zaman kaybettik sanırken asıl sınavı kazanırız, kimi zamanda kazandık sanırken asıl sınavımızı kaybederiz. Gelecekte güneş dün olduğu gibi, bugün olduğu gibi mutlaka tekrardan doğacak ama bu sefer sadece doğru davranış sergileyip doğru safta olanların üzerine…