Beşinci İşlem: Bereket

Hatırlarım; küçükken dedem: “Fakirin ekmeği tatlı olur oğul!” demişti. Nerden bilecektim o küçük yaşta, bu kısacık cümlenin, çok geniş bir kavram olan bereket demek olduğunu.

Birisi en lüks restoranlarda, en ünlü şeflerin yaptığı, hani şu kocaman tabakların içinde kuş kadar duran yemeklerden yer; diğeri ise pilav üstü kuru fasulye. İşte bereket öyle bir şey ki, o lüks restoranda yemek yiyen, pilav üstü kuru yiyenin aldığı lezzetin yarısını alamaz. Halbuki, özel garsonlar, özel masalar var. Ve öbürünün kaç katı da hesap öder. Diğerinde ise üzerinde binlerce kere yıkanmaktan çiziklerle dolu basit bir porselen tabak ve sabah ezan vaktinden akşama kadar koşturan beyaz gömleğindeki kirlerin çok belli olduğu bir garson olur.

Peki günün sonunda ne olur?

 O kadar çok para verip de yemekten neden tatmin olmadığını bile anlayamayan birisi ile az bir para verip “Ne lezzetliydi yaa!” dediği halde niye bu cümleyi kurduğunu fark etmeyen diğeri... İkisi de bereketin eseri.

 Matematikte 4 işlem; toplama, çıkarma, çarpma, bölme var, diyebiliriz. Bunların yanında, bereket de bilinmeyen beşinci işlemdir. Bereket harcadığında belli olur. Öyle bir şeyin miktarıyla ilgili değil. Bir şeye para harcadın ve onu aldığında seni tatmin ettiyse, doyum aldıysan, iyi ki almışım diyorsan, paran bereketli demektir. Yani bu konuda, satın aldığın şeyin teması önemlidir.

 Temasın miktarını anlayabilmek için önce yaptıklarını sorgulamalı. Kazandığının bir kısmından Allah rızası için vazgeçmiş mi? Zamanının, imkanlarının, ilminin zekatını verebilmiş mi? Bir tebessüm göstermiş mi karşısındakine? Sabahın bereketi doğmuş mu üzerine? Gerçekten ihtiyacı olanı bulup elindekini paylaşabilmiş mi?

 Eğer, verilen cevaplar ‘’Evet’’ ise, sonunda her şey durur 

ve beşinci işlem devreye girer: Bereket...